EYÂ
sen hep kapı aralıklarında kaldın kendinle
hep kimsesizdin
hep kimsesizdi
zırdeli düşlerin ve polyanna gıdıların
hep kimsesizdi aşk
sabahları saçlarının boyası akarken aynalarda öyle
ağlamayı denerdi pürüzsüz dualarla
papatya gülüşlerini özleyen çocukluğun
_________________________________________
EYÂ
evet
hiç birbirimize ölmedik ama
ölüm yaşamadığımız bir hatıradır
gölgenin üstündeki gölge hep bendim
kendimi kanatarak sana geldim
ben seni kıyamet beklerdim
ama seni beklediğim pencerelerden
ne zılgıtlı tabutlar geçti bir bilsen
________________________________________
EYÂ
her parçan bir başkasında
ah çektikçe çoğalıyorsun
ve toprak şâir biriktiriyor
her şâirin cesedi farklı ötekinden
çiçeklenmek için baharlarda
________________________________________
EYÂ
kim yalvarmaz ölüm gelse
-lütfen bir gün daha
ben yalvarmam
seni beklediğim pencerelerde