her yalnızlık tek ebeli bir oyundur
hep kendini arar kuytularda
ve unutma hiç
hüzün arka bahçesidir eğreti âşkların
şimdi bak
sana sonsuz kere seni sevdiğimi söyleyeceğim
hiçbiri birbirine benzemeyecek
karanlıklar el yordamı ışığın senin
ama hiçbirine inanma n’olur
çimen yeşil
toprak kara
kefen beyaz
bu ferhat
sana bir feryat çocuk