adamlardır adam gibi
dudaklarında ıslak bir ıslık leyla yürür
gözbebeklerinde yiter dam saçakları
pıhtılamış sevgilerdir de segahtan nihavente
en insan şiirlerin kıblesine doğrulur
fi tarihli arkadaş konuşukları
çapaklı bir tezene dolanır içlerinde
yürekleri öyle kan kaybeder
öyle muhkem mısralar dökülür gözlerinden
ganganlara binip de attalara mı gitseler
ranza kimliklerinde yorgun çocuklukları
yer göktür de nedir mavi kesilir baba
dillerine sus düşer de öyle acaip
uzun mu gidiyorlar
gün tomurcuklarında sela hıçkırıkları
sanat olayı/984
3